kruisweg 4: Maria ontving, bij val, genade (doorgaan!)
Moeder Gods:
"Schrijf, Mijn kind, Ik wil vandaag met jou zijn op Mijn pad van verdriet.
Je weet dat, als Ik deze pijn zou moeten herhalen voor de Redding van zovele zondaars,
Ik alles zou hebben doorstaan als dit de Wil van God was.
Maar Mijn dochter, deze pijn was zo groot dat alleen door de genade van God
Ik hem in Mijn Hart kon bevatten zonder te sterven aan de overmaat aan bitterheid.
De ontmoeting met Mijn Zoon op de weg van het kruis
heeft Mij een grote kracht gegeven om te lijden,
omdat liefde onmogelijke dingen doet
en Mijn volharding in pijn naast Mijn Kind
was onmogelijk.
Het was onmogelijk om dit lijden te verdragen
en het was onmogelijk om mijn Kind in zulke vreselijke omstandigheden in de steek te laten.
(James Tissot)
Jezus was stervende;
ik zag het leven in Hem moment na moment worden uitgedoofd.
Levend ook, door de kracht van de liefde, want een mens zou allang gestorven zijn,
maar Jezus was geen gewoon mens.
Hij was een mens in Zijn natuur,
maar in Zijn geest was Hij pure liefde,
en het was deze Liefde die Hem zo sterk maakte.
Hij wilde met Zijn hele pijnlijke Hart, verstand, Geest en lichaam
het werk van Verlossing volbrengen;
Hij verlangde ernaar het kruis te dragen naar de plaats van Zijn dood,
eraan genageld te worden en bedekt met schande te sterven.
Liefde overtreft alles wat menselijk is,
en dus angst, pijn, zwakte.
Ik liep achter Hem aan, vervuld van Zijn Kracht,
waarmee Zijn met de dood strijdende Geest Mij opnieuw vulde.
Mijn liefde verenigde zich met Zijn Liefde
en sprak Hem woorden van troost en bemoediging om te lijden.
Ik, die Mijn eigen leven zou hebben gegeven enkel om Hem van de beulen te kunnen wegrukken,
moedigde Hem met Mijn gebed aan om te volharden
en zich te onderwerpen aan nog ergere martelingen.
Hier is een wonder van Liefde
die niet speculeert,
niet redeneert,
maar liefheeft."
Reacties
Een reactie posten