o katholieken die andere goden kiezen... die Satan aanbidden...
Hij geeft een overvloedig en aangenaam leven op aarde
en eeuwige kwellingen.
Ik geef een leven vol lijden
en eeuwig geluk.
Kies.
God in de Heilige Drie-eenheid:
"Mijn kind, de Mensenzoon moest lijden en sterven aan het Kruis,
omdat dat de Wil van de Vader was.
Áltijd de Wil van de Vader volgen, zelfs als die voor jou de meest wrede lijkt,
is het het toppunt van Barmhartigheid.
De Vader denkt altijd aan Zijn kinderen
en doet er alles aan om hen allen om Zich heen te verzamelen
en hen te redden van de eeuwige dood.
Alleen degene die de duisternis van de hel kent,
kan Zijn Zoon aan de dood overgeven.
De verschrikking van deze plaats is zo onvoorstelbaar
dat de mens niet in staat is deze vreselijke realiteit te verdragen en in leven te blijven.
Degenen aan wie Ik de hel heb getoond, werden door Mij beschermd met een bijzondere Genade,
opdat zij niet zouden sterven.
...Mijn dochter,
wat er ook in deze wereld gebeurt,
het is nooit zo verschrikkelijk als de kwelling van de hel, om verschillende redenen.
Op aarde voelt de mens hoop, gelooft hij, kan hij geloven dat deze realiteit waarin hij leeft, zal veranderen. In de hel is er geen hoop. Er is een besef van oneindigheid en wanhoop. De mens kan niet met gedachten aan lijden ontsnappen, er is geen seconde verlichting van lijden. Nooit meer.
Het lijden dat hij doorstaat, is niet vergelijkbaar met aards lijden. Aards lijden is slechts een vervanging voor de kwellingen van de hel. Ze zouden allemaal naar de aarde komen om het wreedste te lijden, alleen maar om niet in de hel te blijven.
Mijn dochter, de inzichten die ik bepaalde zielen over het onderwerp hel heb gegeven, zijn grotendeels/heel erg waar en zouden je moeten waarschuwen, je moeten voorbereiden.
Mensen bagatelliseren deze vreselijke realiteit en maken er niets bijzonders van, en de weg naar de hel ligt wijd open en hele menigten gaan erheen.
Mijn kind, hoe weinigen van jullie verlangen naar Mij in de eeuwigheid.
Zelfs zij die naar de hemel streven, verlangen naar geluk en naar schatten,
en niet naar Mij.
Mijn liefste dochter, mensen zijn zo dwaas...
ze geloven dat de hemel een saaie plek is,
het vagevuur een soort wachtkamer,
en de hel een andere wereld,
waar geen God is.
Ze begrijpen echter niet dat de plek waar geen God is
de meest verschrikkelijke, onvoorstelbare, afschuwelijke plek is,
het tegenovergestelde van alles wat de mens wenst.
Ik hield van Lucifer,
hield van al Mijn gevallen engelen voordat ze hun schoonheid en gratie verloren.
De straf die ze betalen voor hun ongehoorzaamheid is eeuwig en oneindig.
Voor de mens heb Ik veel meer gedaan dan voor hen.
Mijn liefde voor de mens overtrof elke liefde.
Zo toont de mens Mij nóg grotere ondankbaarheid;
maar de kinderen van de katholieke Kerk die Mij verlaten voor vreemde goden
kwetsen Mij het meest.
Ik lijd,
Ik lijd onophoudelijk hun verraad.
Ik moet toekijken hoe ze Satan aanbidden, verborgen in duizend voorwerpen.
Het is altijd hém die ze aanbidden. Ze weten dat niet, het kan ze niet schelen wie hun meester is,
maar ze buigen voor hem die, zoals ze geloven, hun meer zal geven,
hun geld zal geven, succes, macht, comfort, plezier...
Ja, hij zál hun dat alles geven,
voor de prijs van het eeuwige leven.
Hij geeft hun een overvloedig en aangenaam leven op aarde, en eeuwige kwelling.
Ik geef een leven vol lijden, en eeuwig geluk.
Kies.
...[De mens] verloor zijn geloof, omdat hij er niets om gaf.
Hij verloor zijn geloof, omdat hij het wilde verliezen.
Wie Mij niet wil, zal Mij verliezen.
Wie zich niet wil buigen om te zien hoe Ik voor jullie heb geleden,
wie niet wil nadenken over Mijn Passie, waarom Ik zo heb geleden,
waarom Ik Mijzelf aan een wrede dood heb overgegeven,
die begrijpt Mijn Liefde niet en zal er niet in geloven.
Wie Mijn Liefde ziet, zal er verliefd op worden.
Mijn kind, de oren van de wereld zijn gesloten.
De hel is écht.
Hij bestaat diep verborgen voor de wereld,
maar met haar en naast haar.
Hij is groot en uitgestrekt.
Elke ziel wordt op een andere manier gekweld.
Het eeuwige vuur verteert alle zielen, maar er bestaat ook een kwelling voor elke ziel,
een kwelling die de ziel verteert vanwege de zonde waarmee ze God het meest beledigd heeft.
Denk niet dat deze kwellingen licht of ronduit aangenaam zijn.
De mens is niet langer in staat enig, zelfs zondig, genot te voelen.
Zijn ziel verkeert in onophoudelijke wanhoop.
Hij voelt enkel haat, pijn en wanhoop.
Hij wil het lijden van alle mensen,
háát hen die gered zijn en hen die gered zouden kunnen worden.
Hij haat ook de verdoemden, omdat hij álles haat.
Hij haat zijn Moeder,
omdat Zij niet langer zijn Moeder is.
En hij haat Mij, omdat Ik de Enige en Almachtige God ben.
Omdat Ik alles kan.
De ziel die Mij niet liefheeft, haat Mij.
Zo groot als de liefde is van de ziel die Mij leert kennen,
zo groot is de haat van de ziel die Mij verliest.
De mens kan het lijden in de hel niet verdragen
en leeft in de zin van het lijden te voelen
én de onmogelijkheid van niet-bestaan .
[...] het lijden van de hel is niet alleen geestelijk lijden.
De mens in de hel voelt pijn door het lichaam, waarmee hij tegen God gezondigd heeft.
Hoewel materie daar in een andere dimensie bestaat, bestaat ze voor zover ze een bron van lijden zou kunnen zijn. Men gelooft dat alleen de ziel van de verdoemden in de hel te vinden is. Ja, het lichaam als zodanig vergaat op aarde, maar er bestaat ook een lichaam dat niet van aards materiaal is gemaakt en dat in staat is te lijden. Het is het besef een lichaam te bezitten dat pijn voelt; het is het besef zichzelf te zijn, zichzelf te identificeren als een geschapen mens.
In de hel wordt geen bloed vergoten, omdat bloed alleen hier is. In het bloed is leven, en in de hel is er geen leven meer. De mens kan niet sterven, omdat hij al dood is. Er is geen bloed meer in hem.
In de hel is ook geen water. Het is het grootste verlangen van de verdoemde zielen. Ze zullen hun dorst nooit lessen in hun wrede kwellingen; ze lijden met elk stukje van hun ziel, hun lichaam en met elk zintuig."
Reacties
Een reactie posten